No i do podstawowego kanału aktualizacji wjechał WordPress 5.7 „Esperanza” (Esperanza od Esperanza Emily Spalding, a nie od… ;-)). I tym razem jest nawet sens o tym napisać, bo są nawet jakieś relatywnie istotne zmiany, które nie dotyczą tylko i wyłącznie Gutenberga (do którego cały czas nie mogę się przekonać, zwłaszcza jako edytora artykułów, bo jako „wykastrowany page builder” do prostych stron sprawdza się coraz lepiej ;-)).

WordPress 5.7 „Esperanza”

Zacznę od nowego raportu, a właściwie to narzędzia w stanie witryny, dzięki któremu w przypadku stron niekorzystających z HTTPS (połączenie szyfrowane) nie tylko właściciel otrzyma ostrzeżenie, ale również – o ile strona będzie dostępna również przez HTTPS/SSL – możliwość pełnej migracji na SSL za pomocą dosłownie jednego kliknięcia:

Wprawdzie wszystkie moje strony są dostępne po HTTPS/SSL, i to w większości jedyna możliwość dostępu do nich (ruch nieszyfrowany jest przekierowywany na HTTPS m.in. na poziomie webserwera), to specjalnie na potrzeby przetestowania tej funkcji odpaliłem testową stronę na WordPressie, i to faktycznie działa.

Od HTTP do HTTPS jednym kliknięciem

Od teraz przełączenie witryny z HTTP na HTTPS jest możliwe jednym kliknięciem. WordPress automatycznie zaktualizuje adresy URL bazy danych po dokonaniu zmiany. Koniec z szukaniem i zgadywaniem!

Oczywiście o ile HTTP/SSL jest dostępny, bo w innym przypadku będzie tylko komunikat z ostrzeżeniem o braku HTTPS/SSL.

Kolejna nowości to API dla robotów, czyli:

Nowe API dla robotów

Nowe Robots API umożliwia uwzględnienie dyrektyw filtrujących w metatagu robots, a sam interfejs domyślnie zawiera dyrektywę max-image-preview: large. Co oznacza, że wyszukiwarki mogą wyświetlać większe podglądy obrazów (chyba że blog jest oznaczony jako niepubliczny), co może zwiększyć ruch.

Oraz „leniwe ładowanie iframe” (choć chyba sensowniejszym tłumaczeniem dla „lazy load” będzie „opóźnione ładowanie/wczytywanie” ;-)):

Leniwe ładowanie iframe’ów

Teraz łatwo można ustawić, aby elementy iframe ładowały się leniwie. Domyślnie WordPress dodaje atrybut loading=”lazy” do tagu iframe, jeśli określono szerokość oraz wysokość.

Do tego jeszcze drobne modyfikacje w kolorystyce m.in. panelu WP-Admin, tak by lepiej dopasować się do zaleceń WCAG 2.0 AA, oraz… oczywiście sporo nowego w Gutenbergu.